Delegacja Gminy Kije z wójtem Tomaszem Sochą na czele, złożyła hołd wszystkim tym, którzy walczyli o wolność naszego kraju. Z okazji święta narodowego przypadającego 11 listopada przedstawiciele samorządu, instytucji kultury, placówek edukacyjnych i mieszkańcy rokrocznie spotykają się w Parku Pamięci na starym cmentarzu w Kijach. Tym razem jednak ze względu na panującą w kraju i na świecie sytuację pandemiczną, obchody były mocno okrojone.
Złożenie kwiatów i zniczy przed ścianą pamięci było symboliczne i odbyło się z zachowaniem reżimu sanitarnego i dystansu społecznego, w niewielkim gronie. Tegorocznym uroczystościom nie towarzyszyły dodatkowe atrakcje, oprawa artystyczno-muzyczna, czy towarzyszące imprezy kulturalne, jak to zwykło w Kijach bywać.
W 102. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę w kijskim Parku Pamięci w imieniu całej społeczności gminnej hołd złożyli: wójt Tomasz Socha, wiceprzewodnicząca Rady Gminy Monika Pawlikowska, dyrektor SIK Kasztelania Piotr Magdziarz, ksiądz wikariusz Marcin Tatar oraz przedstawiciele 30. Drużyny Harcerskiej im. Tadeusza Kościuszki wraz z opiekunkami – harcmistrzyniami Wiesławą Zając i Agatą Kudasiewic<z.
Na okoliczność uroczystości Święta Niepodległości przemówienie, które w normalnych okolicznościach zostałoby wygłoszone w trakcie obchodów przygotował także Wójt Gminy Kije Tomasz Socha. To słowo o czasach przeszłych i przyszłych, traktujące o przeszłości, teraźniejszości ale i przyszłości…
Szanowni Państwo,
Dziś 102. rocznica odzyskania przez Polskę Niepodległości. Ten niezwykły czas skłania Nas do narodowego rachunku sumienia. Co prawda odkurzyliśmy historię, tę, którą przez wiele lat przysypywano piaskiem kłamstwa i wymazywano z podręczników.
Wiele pokoleń pracowało i tworzyło kulturę narodową, abyśmy dziś mogli budować dzieje naszego narodu. Dlatego jesteśmy zobowiązani do pamięci o nich.
Marszałek Józef Piłsudski mówił: „Ten, kto nie szanuje i nie ceni swej przeszłości, nie jest godzien szacunku teraźniejszości ani nie ma prawa do przyszłości”.
Dzisiaj wracamy myślą do 11 listopada 1918 r., gdy Europa pogrążona była w otchłani I Wojny Światowej. Zawieszenie broni – podpisane tego dnia – przyniosło naszemu narodowi tak wyczekiwaną wolność.
Ten dzień nie był wynikiem zbiegu okoliczności czy wspaniałomyślności naszych sąsiadów. Był ukoronowaniem wytrwałego dążenia narodu Polskiego ku wolności. Choć zdarzyło się, że marszałek Piłsudski z goryczą mówił: „Polacy chcą niepodległości, lecz pragnęliby, aby ta niepodległość kosztowała dwa grosze i dwie krople krwi”.
Walce o niepodległość swoje życie poświęciło kilka pokoleń Polaków. Wielu z nich zapłaciło za to wysoką cenę – zesłania, więzienia, biedy czy własne życie. Tak wielu Polaków zginęło w powstaniach narodowych i na frontach światowej wojny. Dzisiejsze Święto Niepodległości uświadamia nam tę wielką ich ofiarę.
„Gdzie twoje groby, Polsko, gdzie ich nie ma?” – wołał św. Jan Paweł II w Warszawie w czasie swojej pierwszej pielgrzymki do Polski.
Drodzy Mieszkańcy Gminy Kije, Szanowni Goście.
Ta Niepodległość, którą dzisiaj świętujemy, została wywalczona w powstaniach: kościuszkowskim, listopadowym i styczniowym. Została wywalczona przez wybitnego wodza Józefa Piłsudskiego, który założył legiony. Walkę dyplomatyczną, nie mniej ważną, podjęli w Paryżu Roman Dmowski i Ignacy Paderewski.
Ta Niepodległość, którą świętujemy została wycierpiana. Tę wolność wycierpieli przede wszystkim bohaterowie, ale również matki, które traciły synów; córki, które opłakiwały więzionych lub zabitych ojców; wdowy, niemające środków do życia i borykające się z nędzą.
Ta Niepodległość, którą dzisiaj świętujemy, została wypracowana. Państwa Polskiego nie było na mapach, ale było ono w sercach i świadomości Polaków. Krzewiono polską kulturę, sztukę, muzykę. Przypomnieć należy twórczość: Fryderyka Chopina, Karola Szymanowskiego, Henryka Sienkiewicza, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i wielu innych. Piórem, pędzlem, muzyką walczyli Polacy o swoją tożsamość.
Pracą organiczną krok po kroku dążyliśmy do poprawienia standardu życia całego narodu polskiego. Zakładano kasy spółdzielcze, kółka, organizowano kursy i szkolenia. To była ogromna praca. Polegała ona na budzeniu ducha narodowego, na podtrzymywaniu wiary, że Polska wróci na mapę Europy.
I tak się stało.
Drodzy Świadomi Obywatele,
świętując ten radosny dzień, bądźmy dumni ze swojej Polskości. Uczmy nasze dzieci miłości do Ojczyzny tylko wtedy Polska będzie państwem silnym – takim, z którego zdaniem, liczą się inni.
Składając dziś hołd naszym przodkom za dar wolności miejmy świadomość, że naszym obowiązkiem jest zachowanie jej dla obecnych i przyszłych pokoleń.
